Üst yüzey işlemeciliği, malzemelerin yüzey özelliklerini değiştirmek, iyileştirmek veya korumak için farklı tekniklerin kullanıldığı bir işleme sürecidir. Bu işlem, bir malzemenin yüzeyine uygulanan özel işlemler aracılığıyla görünüm, dayanıklılık, korozyon direnci veya diğer özelliklerin iyileştirilmesini amaçlar.

Üst yüzey işlemeciliği, metal, ahşap, plastik, seramik ve diğer malzemelerin yüzeylerinde uygulanabilir. İşlemler, farklı yöntemler ve kimyasal veya fiziksel işlem adımları kullanılarak gerçekleştirilir. İşlenen malzemenin türüne, kullanım amacına ve istenilen sonuca bağlı olarak farklı işlem teknikleri seçilir.

Bazı yaygın üst yüzey işlemeciliği teknikleri şunlardır:

1. Kaplama: Bir malzemenin yüzeyine koruyucu bir tabaka uygulama işlemidir. Bu tabaka, malzemenin dayanıklılığını artırabilir, korozyona karşı koruma sağlayabilir veya dekoratif amaçlarla kullanılabilir. Örnek olarak, metal kaplamalar, galvanik kaplamalar, boyalar veya vernikler kullanılabilir.
2. Parlatma: Malzemenin yüzeyindeki pürüzlülükleri ve çizikleri gidererek parlak ve düzgün bir görünüm elde etme işlemidir. Parlatma, özel aletler ve polisaj makineleri kullanılarak yapılır. Bu işlem metal, ahşap ve plastik gibi malzemelerin yüzeylerinde kullanılabilir.
3. Kumlama: Malzemenin yüzeyine yüksek hızda kum veya başka bir abrazyon maddesi püskürtülerek yüzeyin pürüzlendirilmesi işlemidir. Kumlama, yüzeyin temizlenmesi, boyanın veya kaplamanın yapışmasını sağlamak, korozyonu gidermek veya yüzeye dekoratif bir dokunun verilmesi gibi amaçlarla kullanılır.
4. Cilalama: Yüzeydeki pürüzleri gidererek düzgün ve parlak bir görünüm elde etme işlemidir. Cilalama, genellikle ahşap, metal ve plastik yüzeylerin işlenmesinde kullanılır. Cilalama işlemi, özel aletler ve cilalama bileşikleri kullanılarak gerçekleştirilir.
5. Pasivasyon: Özellikle metal yüzeylerde kullanılan bir işlem olup, korozyon direncini artırmayı hedefler.